یک روز غمبار!

بچه ها! امروز همه جا ساکت و آرومه. انگار یه اتفاقی افتاده. یه اتفاقی که همه جا رو سیاه پوش کرده. شاید اگر از پرنده های غمگینی که امروز روی درختا نشستن و دیگه آواز نمی خونن بپرسید، به شما بگن که چه اتفاقی افتاده. آره بچه ها! امروز روز شهادت امام دوم ما شیعیان، امام حسن مجتبی علیه السلام است. این امام بزرگوار ما، مثل پدرش، امام علی علیه السلام با ظلم و ستم مبارزه می کرد، ولی دشمنای دین خدا که از امام حسن علیه السلام می ترسیدند، اون امام رو با زهر به شهادت رسوندن. من این روز رو به شما تسلیت می گم و امیدوارم و همه ما، دوستان خوب امام حسن مجتبی علیه السلام باشیم.

شعر شهادت امام حسن(ع)


غربت برای تو به وطن گریه می کند

هر مرد در غم تو چو زن گریه می کند

خونابه ی نگاه تو وقتی تمام شد

بر غصه ی دل تو دهن گریه می کند

باران گرفت و لاله ی عباسی ات شکفت

عباس بر تو سرو چمن گریه می کند

رفتی که حرف دل بزنی رخ خضاب شد

این جا حنا به طرز سخن گریه می کند

تو روح زینبی، سر جدّت نگاه کن

بر روح زخم خورده، بدن گریه می کند

از شاهکار صلح تو طرحش بلند شد

هفتاد و دو سری که به تن گریه می کند

هفتاد روزن از کفن تو گشوده شد

در ماتم تن تو کفن گریه می کند

در هر کسی برای حسن اشک چشم نیست

معنی، حسین بهر حسن گریه می کند